Alsnog een klik

Zoals eerder verschenen in TvPO 4 van 2021

Voor een goede behandelrelatie moet er een klik zijn tussen patiënt en behandelaar. Samen kunnen werken is namelijk van groot belang. Om een match te maken, schat ik in welke patiënt bij welke therapeut zou kunnen passen. Maar ‘de klik’ is er niet altijd meteen.

Voor een goede behandelrelatie moet er een klik zijn tussen patiënt en behandelaar. Samen kunnen werken is namelijk van groot belang. Om een match te maken, schat ik in welke patiënt bij welke therapeut zou kunnen passen. Maar ‘de klik’ is er niet altijd meteen.

Even geleden kwam Max op mijn spreekuur. Hij was een half jaar geleden betrokken geraakt bij een ongeval en daardoor had hij letsel opgelopen. Veel restklachten, fysiek en mentaal, zorgen ervoor dat hij wacht op een plekje bij de revalidatiekliniek. Daar zullen een ergotherapeut en psycholoog hem zien. De wachttijd is twee maanden, mede doordat hij over twee maanden jarig is en achttien zal worden. Eigenlijk moet Max wachten tot hij ‘oud genoeg’ is voor de volwassen behandeling.

Twee maanden wachten wanneer je al een half jaar thuis zit omdat ‘het niet gaat’, is lang. Té lang, zo bleek, en Max maakte via de huisarts een afspraak op mijn spreekuur. Samen zochten we op de grens tussen jeugd en volwassen naar passende hulp die snel kon starten ter overbrugging van de twee maanden tot het revalidatietraject. Wellicht konden we via mijn netwerk wat wachttijd ‘afsnijden’? Ik dacht aan de activerende collega Margot, die óók jeugdpsycholoog is. Max en zij zouden wel samen kunnen werken. In overleg met Max appte ik haar. Binnen tien minuten stond de eerste afspraak gepland! Twee dagen later kon Max terecht. Dat hadden we snel en perfect geregeld.

‘Soms kom je samen tóch tot een goede behandelrelatie’

Drie dagen later stond Max weer in mijn agenda. Met een opmerking erbij: ‘Geen klik met psycholoog, dus komt volgende week weer bij je terug’. Ik besloot niet meteen in actie te komen en het even op zijn beloop te laten. Veel lost zichzelf op. Confronterende consulten en collega’s kunnen in eerste instantie weerstand oproepen bij de patiënt.

Opnieuw een paar dagen later verdween Max weer uit mijn agenda. De assistente had genoteerd waarom. Max had zich bedacht, hij bleef toch bij de collega. Max moest misschien gewoon even wennen aan de activerende houding van Margot. Ik ben benieuwd naar de afsluitende brief straks.

Ik denk dat iedereen wel wat weerstand ervaart als hij wordt verwezen naar een psycholoog, zeker als je meteen aan het werk wordt gezet. Ik geef mijn patiënten altijd mee dat ze hun weerstand kunnen benoemen en hierover met de psycholoog in gesprek kunnen gaan.

Soms kom je samen toch tot een verrassend goede behandelrelatie, ook als je niet direct een goede klik hebt.

Deel en volg!