Zoals eerder verschenen in TvPO 3 van 2021
Soms staan ze ineens in de agenda: de ‘geheimzinnige’ consulten. Er staat geen reden bij de afspraak, alleen de omschrijving van de assistent: ‘Wil niet zeggen waar het over gaat’, ‘bespreekt het liever zelf met je’ of de leukste, ‘je weet wel waarom’.
Soms staan ze ineens in de agenda: de ‘geheimzinnige’ consulten. Er staat geen reden bij de afspraak, alleen de omschrijving van de assistent: ‘Wil niet zeggen waar het over gaat’, ‘bespreekt het liever zelf met je’ of de leukste, ‘je weet wel waarom’.
Het voelt als op het schoolplein jaren terug, wanneer je vriendje of vriendinnetje je toesprak: ‘niet verder vertellen, hoor’. De agendanotities veroorzaken allerlei soorten gedachten en soms zelfs wel paniek. Waar komt de opmerking ‘je weet wel waarom’ vandaan? In mijn hoofd spreek ik de zin diverse malen uit, steeds met een andere intonatie. Is het iemand die ik ken? Ziet de patiënt mij aan voor iemand anders? Heb ik iets geks gedaan of heb ik in het verleden eens iemand slecht geholpen?
Als een ware Sherlock probeer ik te ontdekken waar zo’n afspraak zonder reden over moet gaan. Ik duik het dossier in en bestudeer de correspondentie. Ik probeer me te herinneren of ik de patiënt al ken; hoe zag hij er ook alweer uit? Staan mij initialen al ergens in het dossier genoteerd? Is iemand in hetzelfde woonverband al eens bij mij geweest? Soms denk ik dat ik beet heb en dat ik een vermoeden heb waar het consult wel over moet gaan.
Zo ging het ook met Bart. Hij stond op mijn agenda met de mededeling: ‘bespreekt de reden liever zelf met je’. Ik herinner mij niet direct het gehele verhaal. Ik zie in het dossier staan dat er in het verleden sprake was geweest van heftige paniekaanvallen, hij schaamde zich daar erg voor. PTSS na uitzending (Bart werkte destijds voor het leger) bleek de oorzaak en ik stuurde hem toen door naar een expert. Dit moest de reden zijn van zijn bezoek! Het ging waarschijnlijk niet goed. Ik verdiepte me meer in zijn dossier en probeerde alvast een plan te maken, hoe ik zou kunnen ondersteunen en wat ik kon betekenen.
‘Wil je de reden van de afspraak proberen te ontfutselen?’
‘Hé Bart, kom verder! Vertel eens, waar kom je voor?’
‘Zou je mijn bloeddruk kunnen meten?’ vroeg hij. Ik was helemaal klaar voor totaal wat anders en moest even schakelen. Maar ik had inderdaad weleens de bloeddruk gemeten (koud kunstje als oud-poh-somatiek) omdat dit praktisch zo uitkwam. Zo zie je maar, je moet nooit iets invullen voor een ander. Dat kan zomaar tijd en energie kosten die je beter voor iets anders had kunnen gebruiken.
De bloeddruk was zo gemeten. In de tijd die over was, vroeg ik de assistenten of ze in het vervolg de reden van de afspraak toch willen proberen te ontfutselen. Ze moeten er maar bij zeggen dat dat beter is voor mijn gemoedsrust.
