Zoals eerder verschenen in TvPO 6 van 2021
Meneer Huisman komt bij mij omdat hij depressief lijkt: somber, geen zin in wat dan ook, geen baan, slecht wonen, hopeloos enzovoort. Bij elke suggestie van mijn kant kopt hij terug: ‘Niemand helpt mij en nu moet iemand mij beter maken, het moet opgelost worden.
Meneer Huisman komt bij mij omdat hij depressief lijkt: somber, geen zin in wat dan ook, geen baan, slecht wonen, hopeloos enzovoort. Bij elke suggestie van mijn kant kopt hij terug: ‘Niemand helpt mij en nu moet iemand mij beter maken, het moet opgelost worden.’
Ik wil hem wel helpen, maar hem beter maken kan ik niet, zeg ik. Meneer haalt zijn schouders op. Mijn behoefte aan inzicht wordt steeds groter, maar zijn dossier ontbreekt. De vorige huisarts stuurt het ondanks herhaalde verzoeken niet door. Ik deel mijn ergernis met de patiënt: ‘We hebben nog steeds geen dossier… schande…’ Meneer reageert met een onverschillig: ‘Tja zo doen ze dat’.
Bij navraag tijdens een volgend consult (het dossier is nog steeds niet aangekomen) blijkt dat hij nog naar de oude huisarts moet om een formulier te tekenen dat hij toestemming geeft om zijn dossier te versturen. Hier was meneer Huisman nog niet aan toegekomen. Ik vraag hem nadrukkelijk dit zo snel mogelijk te gaan doen. Wanneer hij dit eenmaal heeft gedaan, hebben we binnen enkele dagen alle benodigde informatie. Tenminste, dat had ik gehoopt… We ontvangen een dossier vol met diagnoses. Waar die vandaan komen is mij een raadsel. In het dossier ontbreken brieven van specialisten; het schept eerder onduidelijkheid dan duidelijkheid.
‘Ik voel me bedrogen door de patiënt’
Ik bestudeer zijn dossier, ik lees de SOEP, ik zie allerlei namen van hulpverleners die uiteindelijk hetzelfde concluderen: meneer wil niet, meneer kan het niet betalen, meneer vindt het niet helpend. Ik bel de organisaties waar meneer naar verwezen is; overal heeft meneer Huisman het contact gestopt of hij is er nooit geweest.
Diagnoses vermijdende persoonlijkheid, ADD, depressie, chronisch vermoeidheidssyndroom, ze lijken uit de lucht te zijn komen vallen. Het dossier ziet eruit als een aaneenschakeling van meningen en aannames. Is het dossier zo vaag omdat meneer Huisman zelf zo vaag blijft? Waarom gaat hij niet naar specialisten als de huisarts hem verwijst? Waarom liet hij mij verwijzen in verband met een stemmingsstoornis, terwijl er veel meer aan de hand lijkt? Is hij wel van plan naar de intake te gaan en behandeling te volgen?
Tijdens het volgende consult heb ik een hoop met meneer Huisman te bespreken. Hem toch maar confronteren met wat ik heb gevonden, ik heb het gevoel dat meneer Huisman niet helemaal eerlijk tegen mij is geweest. Ik voel me bedrogen en dat maakt dat ik mij geïrriteerd voel. Nu maar hopen dat hij wel met mij wil samenwerken om een oplossing te zoeken. Ik ben benieuwd hoe dit gaat lopen, straks eindig ik op de stapel met ‘Ze willen me niet helpen’.
